sen gidince ben kalemimi kýrdým yüreðimi astým bir ciðerci d ü k k â n ý n a...
sen gidince ben yaslarýný tuttum her mevsim ve her bahar geldiðinde sen yoksun diye çýkmadým p e n c e r e y e...
sen gidince ben uzunca bir süre gelmelerini bekledim ve ezberledim sensizliði, çeliþtim kendimle ve bekledim gecenin sabahý beklediði gibi ve hayâl ettim sadece yüreðimi astýðým yerden i n d i r m e n i...