Bir ben vardým aþka âþýk, yorgun argýn bir bedendim Ne yürekte ne yanakta noktalanmýþ minik bendim Gönül verdim âþýk oldum, bir eceydi hecelerde Bu ne biçim bir sevda ki yalnýz olan yine bendim
Öyle bir aþk yaðmuru ki dayanmadý gönül bendim Zemheride yanýp duran aðustosta donan tendim Umut diye sarýldýðým, o sabahsýz gecelerde Bu ne biçim bir ceza ki bir ben sevdim bir ben yandým
Acý çektim, hasret çektim aþk adýna çok dayandým Fýrtýnalý günler bitti sýcak güneþle uyandým Karþýlýksýz sevgilerin bir tek seven ki suçlusu Karanlýk aþk hücresinde umutlara gün sayandým
Çekip gideceðim artýk bu çöl yangýný diyardan Anladým ki hiç umut yok gönül baðladýðým yardan Yüreðimde hazinedir küllense de sönmez bu aþk Yýllar sonra kim bahseder yorgun yürek ihtiyardan
17.11.2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.