Gözlerin bir sýrdýr ! Ne kendimi görebildiðim, Ne de çözebildiðim týlsýmýný...
Tonlarýnda kaybolmamak, Veya alýkoymak keskinliðinden. Ne mümkün !..
El yetiþmeyen güvercin kanadýnda bir dokunuþtur gözlerin...
Gökkuþaðýný inciten renkleriyle; Denizi bulandýran, Çünkü okyanuslar kadar serin. Yeþili utandýran, Belki doðanýn tutsaklýðý kadar derin. Mucize tutkularý saklayan deðil mi gözlerin?
Bu, yürek gölgeli bakýþlara sahipken, Dünyayý sallayan gözlere. Elimde deðil tarifi mümkün kýlmak. Benden þiirler bekleme...