Camilerin beyaz güvercini

Fiðaným gülü solan bülbüllerde bile yok
Hayatýn karanlýklarýný da tanýdým..

Ýstanbul’un aydýnlýðýnda geziyor gönlüm
Ýstanbul kelime kelime seni yazýyor
Ey camilerin beyaz güvercini
Gönül ustasýdýr ellerinin ýþýðý
Gözlerinde yýldýzlarý karanlýðýmýn
Bahar getiren gölgene düþerim...

Yýllar yýlý aranýlan
Dua dua...gölge gölge...iz iz...
Gölgelerden baþýmý kaldýran güneþ
Karanlýktan çýkaran ýþýklarýn var...
Sözlerin susuzluðuma nehir
Köyümün derelerinde gözlerim...

Ey camilerin beyaz güvercini
Haya deryasýsýn
Kur’an nurunun pervanesisin.
Minareler kalem kalem ýþýk Ýstanbul’da
Susmuþ yalanýn karanlýk dili ...
Þimdi yýllar yýlý koþtuðum o ýþýklar
O yýldýzlar ...
Sofrasýnda gönlümün...



Gönlümün mekkesinde
Karanlýklar devrildi peþ peþe
Ýþte gönlümde sevgilerin paþasý
Þimdi ýþýk ýþýk gökleri gönlümün
Mekkede yer çiçek çiçek okunur alným
Gök yýldýz yýldýz okunur

Camilerin beyaz güvercini
Iþýk sözler akýtan sofrasýna gönlümün
Hangi yol varýr aþk þehrine
Yunuslarýn mezarý aþk þehrinde
Ellerimde þimdi cömertliðin çiçekleri
Alnýmda secde çiçekleri

Camilerin beyaz güvercini
Þu gönlüme güneþi getiren
Baharý yaþadý gönlüm
Gül sevgiyle gül oldu gönlüm...
Güller seni hatýrlasýn


Camilerin beyaz güvercinisin
Karanlýða savaþýn ne güzel...
Barýþ güvercini yunus dilin...
Diller seni hatýrlasýn

Geldin çölleri aþtý mecnunum…
Iþýk vurdu bahçemdeki bülbülün gözüne
Sabrýn meyvelerini topladým þehrimden
Kendime ait bir sokaðý yoktu þehrimin…
Gönlüm haritadaki bütün ülkelerden büyük
Bir mum yakýlmadý yýllarca
Karanlýklar yumaðý gönlüm yýllar yýlý...


Ýþte mavi göklerde uçurtmalar gibiyim...
Köyümün çocuklarý neþelidir bahar günleri
Güneþ benim gözlerimde doðdu ve çocuklarýn
Güneþlere uyanmamýþtým ben hiç
Aþk þehrine varmadým yanmadým ben…
Bin alevli bir sözle yakýþýn güzel
Gönlüme kelime kelime ýþýk ýþýk akýþýn güzel
Eczaneler hep uzaktý
Yüzümü güneþlere tutuþun güzel
Beyaz kelimeler öðrettin
Beyaz kelimeler gönlümün beyaz anahtarlarý
Geliþin baharlar gibi
Aþk þehrinin yaðmurlarý da yaðmamýþtý gönlümün topraðýna...
Kucaðý gül dolu gelen gönül bahçývaným…
Sonsuz yaðsýn yaðmurlar
Ýstanbul’un nisan yaðmurlarý gibi


Beklenen kim
Neden gelmedi diyordum…
Geldin
Sözlerinde uyandýran ateþ
Gözlerinde sýcak denizler ...
Baharý çaðýran rüzðarlarlarla geldin …



Güneþsizdim yýllar yýlý
Yýllar yýlý gizli kalmýþ bir ülke...
Güneþlerle geldin ülkeme
Elin öpülür ayaðýna kapanýlýr ey güneþlerle gelen

Karanlýk yýkýldý bende
Bahçývan eller sabýr meyveleri dikti bahçelerime
Sevgi çiçekleri ekti topraðýma
Mavi uçurtma olurum bulutsuz göklere her bahar...

Seni tanýmazdan önce
Yýldýzlar ýþýk vermezdi
Yoktu mavi denizler ...

Gönlümü diriltmiþti sözlerin
Gururdan ,kibirden geçtim
Kuþlar ,uçurtmalar uçmada göklerimde

Elin öpülür ayaðýna kapanýlýr
Ey güneþlerle gelen
Söyle adresini söyle adýný duymadýðým güneþlerin ...
Gönül ustasý senin eline
Deynek olsam gezdirsen beni
Bana en güzel rutbedir bu


Camilerin beyaz güvercini bakma ellerime
Ellerime aþýlanmamýþ cömertlik
Ellerim sarmaþýklar gibi çiçek açýyor uzuyor maviliðe
Güller ektin bahçelerine gönlün
Ateþler ektin bahçelerine gönlün
Kýþýma baharlar getirdin
Baþlar bende ateþe susuzluk
Isýtan güneþlerle geldin

Gecenin karanlýðý sökülürken
Aþký hecelesin gönlüm
Çeþmelere koþtur kirli ellerimi
Seccademin güneþleri nerde
Iþýklar saçarken ay sözlerin...
Iþýklarýna ölünür senin

Yalnýzlýða öfkem hiç bitmesin
Karanlýða kavgam hiçbitmesin...
Seccadem akýt nehirlerini ýþýðýn
Seccademe boþalt denizlerini sevgi..
Topraðým hasret büyüt uçurtmalý göklere…
Gül bahçelerim nalan…
Gönüllerde en zalim eylül ...



Ey güzel insan seni tanýdým
Karanlýðým zalim geceler yaþatýrken
Camilerden ay gibi doðdun
Nur kesilirdi camiler...
Camiler seni hatýrlatýr þimdi

Elim yüzüm kirli varmýþtým camilerin dizlerine
Karanlýða isyaným yýldýz oldu gözlerinden aldým ýþýðý
Ben bahar rüzðarlarý estirdim gönlümün topraðýnda...
Ben arýnmýþým yüz sürerek güneþin ýþýktan izlerine...

Geçtim yalanlardan
Þimdi atlarým ufuklara koþuyor
Ölüm bile tatlandý sofranda
Gönül ustasýdýr ellerinin ýþýðý
Gözlerinde yýldýzlarý karanlýðýmýn
Bahar getirir sesin, gölgende diriliþ...


Ýnandým sensin Hüda’nýn üstümüze diktiði güneþ
Asra tevazu güneþi
Asra aþk güneþi …
Gecenin karanlýðý çökmeden üstümüze ýþýklar saçtý ay sözlerin...


Ýnandým sendin camilerin beyaz güvercini
Sana soruldu ýþýðýn adresi
Nurlu yiðit pýnardýn büyük susuzluða
Güneþi getirdin diktin karanlýklara ...

Ýnandým sendin güneþi Allah yolunun
Camilerin beyaz güvercini ...
Mataralar dolu ümit
Ufukta güneþ þimdi
Kýrlarda sarý çiçekler þimdi
Gönlün çorak topraðýnda fidanlar büyüyor þimdi...
Ýþte aþk alev üflüyor
Zincirler eriyor
Nehir gibi pak hayat þimdi...

Asra aþk güneþi olan…
Mutlu uyu mezarýnda...

***
Hayatýn çöllerini de tanýdým...

Her mecnun aþamaz çöllerini
Çöllerde yiten nehirler bilirim...

Acý Allah’ým
Çölde yiten nehirlere
Yýkýlmýþ viran þehirlere
Sardý aklýmý gül kokusu
Yýktý tek tek duvarlarýný

Aðlatýn günahlarým
Savrulsun hallaç pamuðu gibi göz yaþlarým...


***
Aþksýzdým , azýksýzdým ... ölüydüm yýllar yýlý.

Vurdu gözüme aþk güneþi
Gönlüm bir aþkýn elif-ba’ sýnda þimdi
Medineyi heceler ,Mekkeyi heceler...

***
Hayatýn kýþlarýndaydým yýllar yýlý
Eylüller de yaþadým ...
Yanýk olur çocuklarý köylerin

Bahara erdi gönlüm...
Geçti kýþ günleri

Gönlüm
Büyüttü ýþýðý
Yaktý ateþi ...
Aþk meyvesi ömrüm...

Camilerin beyaz güvercini tek sensin




Mezarlarýn serinliðindeyim
Atlarým koþulara hazýr...
Beni her gün sýgaya çeksin ölüm...

Benim tek rüyam gül ölüm
Ay-yýldýzlý bayraklara sarýlý ölüm
Iþýktan el bildim ölümü hep
Yeni çekilmiþ resmimde bile gördüm ölümü ben
Tozlu bir yoldu ölüm
Ölüm görülsün her eþyada bana
Vaaz eden dildir ölüm
Beni her gün sýgaya çeksin ölüm...

Ölüm bu hayatýn nesi...
Ölüm bana altýn hazinesi
Ölüm üstümüze yaðar nur gibi
Hayatýn baþlangýcýnda...

Ney inlesin ben inleyeyim
Hayat hasret sýnavý ...

Kandiller lambalar çaðýrýyor beni
Kur`an yýldýzlý gök yüzü ...rahlelerde
Aþkýn elif-basýný heceler rahleler
Nerede Menzil ...

`Bana seni gerek seni demiþ... `Yunus
Aþk güneþi gönlümün .

Seccadem bir leyla
Sýcak yataklardan geçtim ...

Kandille yetinmiyor güneþ diyor gönlüm...
Ýhlas bahrinde aþk semasýnda

Camilerin beyaz güvercini tek sensin
Yaratýlaný sevmeli yaratandan ötürü ...



Hey gönül çobanlarý
Yýldýzlarý gibisiniz göklerin
Yerde yýldýz yýldýz ...
Iþýk saçanlar gönüllere

Nerde yolu yaylanýn
Aþk yaylalarý nerede
Köyümün meralarýnda koyun kuzu
Nurlu yola kilitlenir gözleri gönlümün
Berrak derelerin sesi
Boþalýrken kaval sesine

Daðlar ile taþlar ile çaðrýlsýn mevla
Gök yüzü mavi tahta
Kuþlar harfler gibi
Aðaçlar yeþil mürekkep yerde...

Camilerin beyaz güvercini
Sevdam ayak altýnda...
Þikayetim bitmez benim

Duada yer-gök...
Yola koyulsam
Bir dünya var arýnanlara gökleri yýldýzlý...
Yer gök Kur`an çiçekleri

Tarihi okuyorum ben
Iþýk ýþýk zaman ve çað
Güneþlere pervane güneþler
Komþudan ,komþuya taþýnan ýþýk sofralarý…
Yahya efendinin mezarýnda okunuyor fatihalar...

Hidayet nasip oldu þükür
Derim kimi gün Fuzuli gibi:
Yoktur anýn yanýnda bir kýlca itibarým...

Ayrýlýk ateþiyle piþmiþ Mevlana ...
Bu yolun çileli yolcusuyum
Ney gibi inleyen ...


Yaþ kýrk
Çiçek zamaný gönlümün
Maviliðe uzadý
Tutunup ýþýðýn iplerine...
Sarmaþýk çiçeðim
Hep bahçelerde

Kara bulutlarý vardý hayatýmýn...
Otuz yýl ,otuzbeþ yýl
Güneþi göstermeyen

Ey maviliðin yolcusu...
Ah mavi göklerde çiçek açma zamanýn ne zaman… ...

Camilerin beyaz güvercini
Damla suyun
Denize hasret var özünde...
Yaktýkça yaksýn beni hasret

Gönlüm kutsi bir yolculuktadýr hep
Elimden tutsun bir melek
Elimden tutsun bir melek

Yaksýn topraðýmý aþk
Ýsyan otlarý büyütmesin topraðým ...
Bir karanlýk ki topraðým
Arýnmadý elli yýlda
Yansýn savrulsun topraðým


Yanmak istedi gönlüm baþladý yolculuðu...
Annesiz bir çocuk
Nasýl aðlarsa öyle aðlar
Gel der Ýmdat der anne der..
Annesiz çocuk

Perdeler kalktýkça
Vardým secdeye
Dünya gurbet...
Gördükçe
Vardým secdeye
Gönlümde hasret ateþi
Yandýkça vardým secdeye...
Alným bir at koþusu var ýþýða
Yunus’un ilahileri çivili dilime

Camilerin beyaz güvercini
Can gönül ustasý
Dedim gönlüme binlerce kez:
Yandýkça yan gönlüm
Çünkü bir gurbet burasý...
Oyuncaklarýný kýr gönlüm
Gönlümde dað sevgileri Yunuslarýn Mevlanalarýn
Yandýkça yanacak gönlüm
Iþýða yolcu olsam ömrümce

Binlerce ömür...
Perde perde yansa gönlüm
Secde secde alným koþsa ýþýða...


Ýmar et gönlümü
Gönül ustasý
Ýncinme benden
Deli nefsimden
Ben de bizarým

Ýlmin yok kimselerde
Ahlaký güneþ olan
Filleri gönlümde Ebrehe’nin
Tanklarý var nefsimin
Öðütleri kýlýç olan
Sözleri kalkan olan
Zikri sevdirdin
Feyiz ýrmaðýndan içirdin…
Borcum büyük sana can gönül ustasý


Ýsmail’in nurlu ayaklarý
Eþeleyince çölü
Zemzem fýþkýrmýþ ya…
Bereketli bakýþlarýn
Hep olsun asrýn çöllerinde.
Çöller seni hatýrlasýn


Benlik kalmadý bende
Yok olunur sende
Gönlüm ilim denizinde þimdi
Güller þimdi gönlümde ....

Camilerin beyaz güvercini
Batmadý güneþ
Girdim aþk hastanesine
Açtým yaramý


Ayrýlýktan aðlar gözüm
Gam ateþ içimde

Gönlüm bir sarmaþýk
Çaðrýsýna aþýk güneþin
Çiçek çiçek gülücükleri var güneþe …


Sosyal Medyada Paylaşın: