Lazýmdýn bana en karanlik gecelerimde, ve geldin...
Hic düsünmezken, yanýmda eksigimin sen oldugunu, hic ummadýgým anda cýktýn karsýma.. oysa yeminliydim sevmemeye, oysa yeminliydim.caresiz kalmayacagýma .. yüregimi yakmamaya yeminliydim.
Lazýmdýn bana gecenin en karanlýk saatinde.. Arayýslarýmda,, yalnýzlýgýmda, ve geldin..
Hic bilemezdim yoklugunun acisini,,hissetmeyi..., hic ummazdim sensiz yarým oldugumu.. yakmayacaktým yüregimi bir kez daha; ama sevdim seni deli gibi...manyak gibi...sapýk gibi...tutuklu kaldým.. dügümleri cözemedim...gözlerinin, yüzünün, durusunun sözlerinin..közlerinde kavruldum durdum ... Lazýmdýn bana.. ve gittin Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanife Bayazıt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.