Hiç býkýlýr mý aþktan sen deli misin. Ýnsan sever,sevilirse yaþar bilmez misin. Yoksa sevdiðin yoktur bir deðerin. Hiç yalnýz yaþanýr mý sen deli misin.
El ele tutuþup kýrlarda gezmek varken. Öpülüyorum,seviliyorum demek varken. Senin için uðrunda ölen erkek varken. Hiç býkýlýr mý aþktan sen deli misin.
Sevdiðin þiirler yazýyorsa gözlerinin rengine. Huyunuz ayný çalýyorsa davul dengi dengine. Usanma,kimsenin laflarýný duyma, sen sev yine. Hiç býkýlýr mý aþktan sen deli misin.
Zaten ölümlü bir dünya. Göremezsin orada ne aþk,ne sevda. Yaþayacaðýmýz ne ki þunun þurasýnda. Hiç býkýlýr mý aþtan sen deli misin.
11.07.1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
NİHAT İLİKCİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.