Sefil Yolcu

Ýçinde bir çocuk ’Þiir’, yitik nefes
Þiir bazen bir o kadar çaylak heves
Ardarda dizdi ve þair oldum sandý
Sefil bir yolcudur sesi izbede bir ses

Bir sahra yolculuðudur, kimi zaman
Bir serap an be an zihinde canlanan
Tutuþur, yanar, çatlar da dudaklarý
Sefil bir yolcudur bakýþý kanlanan

Umman da tek bir pencerecik aralar
Lalettayin ’Acemi!’ damlacýk sýralar
Ve sahili buldum sanýr da bir salda
Sefil bir yolcudur kendini paralar

Alacakaranlýk sokakta bir fener
Sayýsýz pervane tek menzile döner
Biride sen. Sersem! Çarp, vur ikidebir
Sefil bir yolcudur elbet hevesi söner

Yaþlý bir çýnar gördüðün, düþtü yolun
Say yapraklarý say yorulmazsa kolun
Mevsim mevsim sararýr düþer, topla dur
Sefil bir yolcusun þaþmýþ saðýn solun

Sosyal Medyada Paylaşın: