-Başlıksız-

Unuttum seni

Unutulmayacak kadar varolmandan
Ýki yana düþmesi gibi gölgenin

Yaðmasý gibi yaðmurun
Yaðmadan yaðmasý gibi yaðmurun
Yaðmadan ýslatmasý gibi yaðmurun

Ýçimde dünyayý çeviren gönye
Çivisi içimde dönen pergel
Ve hiç ahsýz inlemesiz gibi ince ince kan
Sýzarken baðrýmdan kendime þaþkýn þaþkýn bakýþýmdan

Ýçimden geçmesi gibi ülkelerin
Ve hiç gidilmeden geçmesi gibi ülkelerin
Ve hiç kalýnmadan kalýnmýþ gibi gecesi gündüzü
Kalýnmasý gereksiz de yine durduðum yerde
Usu usul eskimiþ yerime

Ýkimizden uzak bir yere
Unuttum seni

Unuttum seni
Çelik ve beyaz eteklerin
Üstünde helezonik bedenin

Ve gözlerinde kan dökücü aldýrýþsýz denizlerle
Ýhtilal provasý yaptýðýn caddelerde
Hatýrlamaktan korktum seni
O gün daha çok unuttum seni
Sonra daha az unuttum seni
Sonra unuttum seni

Unuttum seni

Bedeninin kaçta kaçý gelmiþti denizlerden
Ýnsan mýdýr suyun biçimsel hali
Ellerin bir denizi bir ev haliyle sýðdýrýrken bir denize
Bu bir masa üstüyken
Ve biz karþýlýklýyken
Kaybetmek istedim seni
Kaybettim seni

Akþam girdi araya usulca

Unuttum seni

Deli týmar
Ah ellerim ah ayaklarým
Ve geceden karadan baþka koyacak yer bulunmayan
Samanyoluna kalsýn istemiþtim sadece gözlerim
Bir yerden terk edip düþemediðim dünyam
Kendi çökeltimle sabahladýðým masalarda
Garsonlarýn elini tanýrdý en çok omuzlarým
Bir çay bardaðý bir kül tablasý kadar dokunabildikleri
Ve sabah, güne son sarhoþ son merhaba düþerdi

Ve düþüþ ve ö l ü m
Bir dahaki geceye deðin

Bu koca þiir de diðerleri gibi
Boþ bir unutma denemesi kalacak
Ne sen unuttun beni
Ne ben unuttum seni

Aþk unutsun ikimizi

.
Sosyal Medyada Paylaşın: