Öyle düþtüm ki aþka,yürek yandý köz oldu,
Duyanlar duyurdular,aþk yazýldý söz oldu.
Bu aþkýn dermanýný,bilenler beri gelsin,
Aþka düþen kiþiler,postunu yere sersin.
Toprak olan bu beden,gülleri yetiþtirsin,
Gülleri koklayanlar,aþkýn deðerin bilsin.
Sevgilinin aþkýna,yana yana yanmýþým,
Her yer kerbela olmuþ,aþkýna susamýþým.
Yanmadadýr dermaný,budur aþkýn fermaný,
Sen yanmana devam et,gören görür yananý.
Su gibi ekmek gibi, damardaki kan gibi,
Dolaþmakta bedende,aþk bedende can gibi,
Ah sevgili ah derim,ne kadar hoþtur yanmak,
En güzel þey dünyada,yandýkça seni bulmak,
Her yanýmdan yanarým,ateþtir benim caným,
Benim için tek varlýk,yanlýz sana hayraným.