ne zaman bu sokaktan geçsem kalbime hüzün, gözüme yaþ doluverir hatýrlatýr her þey seni bana yüreðim mazinin kollarýnda erir
bu sokakta hâlâ vardýr ayak izlerimiz yosun kokan rýhtýmda el ele dolaþýr gölgemiz hiç çözülmezdi birbirinden büyülü gözlerimiz hicraným gönül tasýma damlar birikir
ne zaman bir tren çýðlýðý iþitsem aklýma o buruk elveda sýzýn gelir nerede yeni aþýklar sevdalýlar görsem içimde duygular alabora olur ezilir
bir an ayrý kalamazdýk yanyanayken bile özlerdik ne fýrtýnalar atlattýk biz ne zorluklara göðüs gerdik hiç mi hiç uðruna her þeyi bir kalemde sildik þimdi ölesiye piþman kalplerimiz ve öylesine dargýn bize dünlerimiz.
Ali Uzgur
Sosyal Medyada Paylaşın:
acilarin sairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.