Neme lazımcı mı olduk, muhakemeyi bıraktık!
Milletin ferdi
Mahkûm ediliyor darboðaz nafakaya,
Hani ölüm herkesin elinde olsa parlayacak yangýna,
Neme lazýmcý
Sýrnaþýða, aþk kolsun aþký anlayan ana,
Kalmadý þevki bahar canýn hasret kaldýðý akþamlara…
Zaman ayný,
Mekânlar farklý, insan anlamda kalmalý,
Mütemadiyen o heveslerinin zindanýnda yaþamamalý,
Ruhunu anlamalý,
Kalbin letafetinde uzlete ulaþmalý,
Hakkýn sofrasýnda, halin muhabbetini aþkla solumalý…
Ne derviþ
Ve nede ermiþ telakkilerinden vazgeçilmeli,
Ýnsan iklimine öncelikle azimet mükellefiyeti dikilmeli,
Topraðýn
Bereketinde idrak gayretinle çok filizlenmeli,
Ölümün serinliðinde tefekkür rüknü hiç ihmal edilmemeli…
Ýnsan bu bazen
Yanýlacak ve þaþacak ancak hali anlayacak,
Dost ikliminde yargýçlýk bireyin tekelinde asla olmayacak,
Müþavere yapacak,
Ürkütmeden þefkatini kalbe akýtacak,
Rýzayý bari için külfetin güzelliðinde o aþkla kucaklaþacak…
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.