Bir bahar akþamýydý rüzgarlý bir gece Yaðmur yaðýyordu çise çise Sen uykunda mýþýl mýþýl uyurken Ben ise yine nöbetlerde.... Bitmeyen sevdanýn nöbeti bu Senin nöbetin sevgili Kendimi senden alamýyordum Ýnanýlmaz bir aþkýn içine düþmüþtüm Artýk benim aþým suyum gibiydin Aldýðým nefes olmuþtun Nasýl ki nefes almadan yaþanýlmaz ise Bende sensiz yapamýyordum Tek tesellim bende ki yýrtýk resmindi Resmine bakýyordum durmadan Bakmaya doyamýyordum
Ama....
Bu aþkýn sonu hüsran oldu Kavuþamadýk seninle Vuslatýmýz gelmedi...nafile baharlar bize hazan oldu
Ve yýllar geçti aradan Seninle o parkta karþýlastýk Artýk o eski selma’dan eser yoktu Týpký bir film gibi Güzel baþlayan ama hüzünlü biten Bir aþk hikaysesiydi bu..... Hangi aþk mutlu bitti ki?
MURAT AVSAROGLU Sosyal Medyada Paylaşın:
muratt avsaroglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.