GİDER İSTİKLÂLİN
Etme hiç bir zaman insanlarla istihzâ,
Sonra huzurda kýzarýr yüzün istihzara.
Yakýnlarý için eder hep istihsan,
Ama kendisi için eder hep istihyâ.
Kötü iþlere tevessül eder,kalbi olur istihâse,
Umduðunu bulamaz ise gruptan döner istihâliye.
Hayatta zoru görünce olursun istihâle,
Çevreni kandýrmak için yatarsýn istihâreye.
Hayatta hiç bir zaman olmaz istihsalin,
Buna raðmen daima insanlarla edersin istihfafýn.
Birilerini araya koyarak edersin istiþfa,
Sonra benim eserim diyerek olursun istisra.
Ýnsan ol,insan gibi yaþa istiraham ederim,
Ama hayvandan da kötüsün,hep istimnâ edersin.
Âdeti üzre yaþadýklarýný yapar istizam,
Dostlarý kendisinden ister istizhar, olur dram.
Kimsenin olmadýðý yerde bozguncu,talancý,istilacý,
Toplum içinde, toplumcu geçinerek gözle görünür istîlâfý.
Bu gidiþle hiçte parlak deðil istikbâlin,
Uþak olmak için çalýþýrsan,elinden gider istiklâlin.
10.11.2008 Hatay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybars KARLIDAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.