Evimin karþýsýnda kocaman bir dünya var,
Fiziki deðil büyüklük, göz menzilimin içinde,
Bu dünyanýn içinde de baþka dünyalar var,
Orada hep birlikte ahenksiz dans ediyorlar…
Ahenksizlik bütünsel, sözünü ettiðim özel,
Bu özelin olmasý gereken yer de orasý deðil,
Hepsinin uygun yerlere götürülmesi gerekir,
Þehrin ortasýnda olmalarý bilmem ki nedendir…
Bunlarý bir yana býrakalým, bence hoþ deðil,
Mekanda seyredilebilen manzaralar da var,
Örneðin beyaz bir tavuk, yanýndaki civcivle,
Süt beyaz anne-kýz, seyredilebilen bu bence…
Anne nereye civciv oraya, bacaðýna bitiþik,
Tavuðun gözü yerde, bir yem arýyor bence,
Bulmayý da baþarýyor, birini hemen yutuyor,
Ötekini de alýp civcivin önüne býrakýyor…
Oradaki manzara, anneyle yanýndaki civciv,
Bir kainat ikisi, tam da göz menzilimdeler,
Ýsteyene onlarda pek çok anlamlý mesaj var,
Ýstemeyeni býrak, öldürsen de anlayamaz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.