Gitmek istemedim ben, kaderle yüzleþmeye. Ne göreyim ben onu. Ne orda görüneyim. Kavramlar ezberimde, gerek yok tercümeye. Kimsesiz baþým varmýþ. Alýp burdan gideyim.
Umutlarýn kökünü, kurutur bu kavramlar. Zehirden þu kitabý, yeniden açacaðým. Okuyunca zamaný, duracak yelkovanlar. Sevda yüklü torbamý, yine býrakacaðým.
Romanlardaki çizgi, hafýzamýzda kalmýþ. Bezeler unutulmuþ. Gýrtlaðýn kenarýnda. Bir ömür ki sevgisiz, sorumsuzca harcanmýþ. Konuþmaz diller okur, mezarlarýn taþýnda.
Karanlýða gülümse. Aydýnlýklar içinde. Beyaz bulutlar bir gün, kararacaktýr elbet. Üþüyecek bedenim, ölümün gölgesinde Söylenmemiþ türküler, söylenecektir elbet.
Söylemiþtim bu sabah. Aceleci deðilim. Yýldýzlar düþse göle, sularý kaynatsa da. Beyazlara bürünüp, hemen giden deðilim. Karanlýkta akrepler, çevremi kuþatsa da.
Þahin HANELÇÝ 29- Kasým –2006 Ortaköy/Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.