-Başlıksız-

Haykýrýþlar Geçiyor Cadde Boyu Kapýmdan
Çok Geçmeden Pencereme Vuruyor Hasretin
Ardý Sýra Çalýnýyor Kapý
Sanki Sen Çalarmýþsýncasýna
Bende Sen Gelmiþsincesine Açýyorum Kapýyý
Ve Sen. . .

Teninde Uzak Mesafelerin Kýrýklarý
Her Defasýnda Yere Döküyorsun Göz Yaþlarýný
Sen Gittikten Sonra Ben Yüreðimi Elime Alýp
Parçalanýncaya Kadar Siliyorum Yerleri


‘’Acaba Bu Kez Kimin Ýçin Gelmiþti ?’
Aman Allahým Neden Gelme Diyemiyorum
Neden Kapýyý Suratýna Kapatýp
Boynumu Bükemiyorum’’

O Yerini Biliyordu
Hiç Selamlamadan Gözlerimi
Usulca Oturdu Eski Hatýralarýna

O Biliyordu Benim Bilmediðimi

Yavaþça Söktü Boðazýndaki Düðümü

Ödünç Alýnmýþ Yaþamlarla Geçiþtiriyorduk Dünyayý

Anladým Ki ;

Karanlýk Bir Dehlizin Ýçinde
Baþ Baþa Kalmýþ
Bir Kendi Bir De Vicdaný

Ýçinden Bir Ses Ona Ne Yaptýn Demiþ
Yaþadýðýn Müddet Boyunca
Yaþamýn Hakkýný Verebildin Mi?
Ve O Bunu Utançla Tartýþmýþ
Gözlerinde Doðrunun Korkusu Olmuþ
Fakat O Yalan Söyleyememiþ

‘Peki Þimdi Ne Olacak
Ne Benim Ona Git Diyecek Gücüm Var
Nede Onun Burada Kalacak Yüzü
Ama Giderse Sönecek Yine Iþýklar
Bu Kez Kim Kapayacak Gözlerini ?’

Gidiyorum Dedi

Daha Aðýz Tadýyla Hoþ Geldin Diyemeden

Seni Son Kez Görmek Ýstedim Dedi

Bir Hayal Daha Böyle Geçerken Gözlerimden

Caddemdeki Kalabalýk Artmýþtý
Bir Cenaze Çýkýyordu Bu Evden
Omuzlar Üzerinde Giderken Haykýrmýþým Sessizce
Iþýklarý Kapatmayýn!
O Yine Gelecek. . .

MEHMET ÇAÐLAYAN
Sosyal Medyada Paylaşın: