Hazan Olduk

Güven duyduðum daðlara
Tipi geldi boran geldi kýþ geldi
Hayalindeki ilkbaharý göremeden
Gök gürledi, yaðmur yaðdý, sel geldi…


Çiçek açan, meyve veren
Tüm aðaçlar hüsran oldu
Bin bir umutla verilen emek
Mihri canla bühtan oldu yok oldu…


Gölgesinde serinler dinlenirdim,
Sesinden huzur bulur neþelenirdim
Bir vefasýz dost yüzünden hicran bulduk
Veysel gibi zayi olduk, kahrolduk…


Anlamayan dost gönlünden çýrað olup
Yunus gibi hoþgörüyle sabýr bulduk
Ýyilik beklerken iyiliðin karþýlýðýný
Ýhanetle görür olduk, hazan olduk…

Gülþen Çelik 12.11.2008- 12.00


Sosyal Medyada Paylaşın: