Akladık Kendimizi
"Sokak çocuklarýna ithaf edilmiþtir."
Ne kapýmýzý açtýk, ne de kalplerimizi,
Kötülükleri aldýk, bütün kötülükleri,
Acýmadan yükledik o zayýf omuzlara,
Aklýmzca, akladýk pakladýk kendimizi...
Ne uzaydan geldiler, ne zembille indiler,
Þehirlerin, hayalet sakini gibiydiler,
Aldýrmadýk yýllarca, aldýrmadýk onlara,
Bir cemiyet seyirci, bataða itildiler...
Ne bir çare düþündük, ne sahip çýkabildik,
Sadece olur olmaz, mazeretler ürettik,
Seçme þansý vermedik, býraktýk sokaklara,
Yýllarýn yarasýný, kangerene çevirdik...
Ne kaldýrým anasý, ne sokak babalarý,
Soðuklarda dondular, gül açtý yanaklarý,
Duygusuz; bakýp geçtik, dertlerini büyüttük,
Hangimiz tasa etttik; açlarý, susuzlarý?
Yetkililer görmeli, etkililer duymalý,
Çocuklarýn feryadý, artýk yanký yapmalý.
Devlet millet el ele, çalýþmanýn zamaný,
Ýsnatlardan vazgeçip, acil çözüm bulmalý.
Gelendost/ Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.