-Başlıksız-

Severdim seni...
Adýný koyamadýðým bir sevdayla...
Tarifi olmazdý duygularýmýn mümkün...
Belli belirsiz sýnýrlarla girerdi þekilden þekle...
Kah öyle, kah böyle...
Sokmazdým onu belli bir kalýba...
Öylesi de güzeldi, böylesi de...
Varlýðýn vardý ömrümde...
Sen varken olmazdý yokluklarým...
Sen doldururdun bütün boþluklarýmý...
Kapatýrdýn bütün açýklarýmý...
Ne rüzgar iþlerdi, ne de yaþ...
Ben seni gövdemde...
Sararýp düþecek bir yaprak...
Kuruyup kopacak bir dal gibi görmezdim...
Ben seni...
Beni ayakta tutan bir kök gibi bilirdim...
Lakin rüzgarlarýn önüne býraktýn sen kendini...
Bir hazan dalý gibi kopup gittin yüreðimden...
Terk ettin beni canýma ot týkayarak...
Ve koptu hayat damarým...
Beslenmiyor artýk varlýðým varlýðýndan...
Bilmem yeþerir mi bundan sonra dallarým...
Çiçeklerini açar mý...
Yine taze bir sürgünde hayat bulur muyum...
Ya da ayýrýp kökümü topraktan...
Býrakýr mýyým kendimi yüzükoyun yere bilmem...
Ama þunu iyi bilirim...
Artýk sen yoksun...
Ve de olmayacaksýn...

Sosyal Medyada Paylaşın: