Gitmelisin bu gönülden,
Artýk sonbaharýn soðuk ayazý var bu yürekte.
Bekleyiþler benden çok sana zarar vermekteyse gülüm...
Taþ duvarlar þimdi üstüme üstüme gelmekte,
Ben sensiz bu yerde...
Gitmelisin bu gönülden,
Kendimi düþünüyorsam namerdim her zerrede.
Sana olan tutkumdan ve özlemimden baþka ne kaldý elimde...
Oysa neler yaþabilirdik seninle bu þehirde,
yalnýzlýk senin olmadýðýn her yerde...
Gitmelisin bu gönülden,
Seni gördüðüm o son günde,ne çok yaþamk istemiþtim.
Þu halimi sakýn,sakýn hiç görme.Seninde için acýr,merhamete gelirsin belkide ,
Senin merhametini deðil,sevgini istiyorum taa derinlerde,
Yaþaya bilseydik aþký seninle...
Gitmelisin bu gönülden,
Ahhh ah keþke þu yüreðim bir söz dinlese.
Her þiirin mýsrasýnda,her türkünün naðmesinde seni bu yürek hissetmese..
Yüreðim aklýmý karanlýk zindanlara hapsetmese,
Ruh bedenden, gönül senden vaz geçse...
giderim SENSÝZLÝÐE.
YARENÝMSÝN(04/11/2008)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.