Kýrýlgan bir Aðustos’tu..Akþamdý vakit üstelik.. Ansýzýn büyümüþtün sen..
Önce Rumeli Fenerinde..Ve sonra bütün þehirde..
Cezayir Menekþesi kokuyordu saçlarýn..
Gülüþünün deðdiði her yerde
tersine akardý zaman
Ürkek kanatlarýnda
mavi baharlar taþýrken serçeler
Fener balýklarý yanýp / yanýp sönerdi
Ýstanbul’un bütün denizlerinde
Gözlerine akþam çökünce
düþlere uyurdun sen
Benimse, midye keskisi acýtýrdý parmaklarýmý
/yine de/ Ýskamrozu paslanmýþ saldalcýlar
el sallarken Rumeli Fenerine
Ilýk bir türkü sarýverirdi Garipçe köyünü
Güneþ ufka deðene kadar
bir mevsim el deðiþtirirdi her gece
Yaðmurlar yýldýz olurken Hisar’da
ay ýþýðý saplanýrdý karanlýðýn koynuna
Ve sen düþlerden uyanýrken
mavi ve yeþil bir yol akardý sahil boylarýnda…
Acýmasýz bir sabahtý vakit
ellerimde bir tutam Cezayir Menekþesiyle
Döndüðümde þehire
gördüm ki
Bütün sokaklar ölmüþtü seninle birlikte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.