ELBET BİR GÜN…

Elbet bir gün topraða karýþacaðým;

Göçüp giden sevdiklerime,
Uçup kaçan düþlerime
Kavuþacaðým.

Fâni âlemin türlü sýkýntýlarýndan,
Zulüm ve haksýzlýklarýndan
Kurtulacaðým.

Ýstemeyerek yaptýðým yanlýþlardan,
Neden olduðum olumsuzluklardan
Uzaklaþacaðým.

Kanayan yüreðimin çýðlýklarýný,
Göz yaþlarýmýn hýçkýrýklarýný
Duymayacaðým.

Esirgenmeyen dost kazýklarýný,
Çýkarcýlarýn yaklaþýmlarýný
Anýmsamayacaðým.

Türevleriyle aslýný yitirmiþlikleri,
Boyutsuzluðuyla faslýný bitirmiþlikleri
Algýlamayacaðým.

Baþ ucuma heykelim de dikilse,
Üzerime köpekler de pislese,
Umursamayacaðým.

Elbet bir gün topraða karýþacaðým;
Toprak olacaðým,
Allah’a kavuþacaðým.

Elbet bir gün…

07.11.2008
Sosyal Medyada Paylaşın: