boşlukları dolduramayan taşlar gibiyim.
poLo_aS
boşlukları dolduramayan taşlar gibiyim.
Sigarasýz uyuyamaz oldum
Bendeki sevdayý denizler deðil
Gözyaþý temizler artýk
Temizlesin ki
ezelden beri yazdýðým yalnýzlýk künyesini
Söküp atayým, topraðýn kollarýna
Yutmasa toprak,sýnýr boylarýna atayým dönmemesi ümidiyle
Hatta ok yapýp güneþ’e fýrlatayým
Yalnýzlýða yaklaþaný yaksýn
Kimse çekmesin diye…
Vur þu kalbime mülküm düzelsin
Düzelsin ki ,kalbimin senle attýðý kadar yaþayým
Baþkenti ayaklarýna sereyim.
“Senin için taþlara yurt olacak deðilim
Çünkü ben sevgiliyi halka sunacak kadar edepsiz deðilim.”
Sana gelene kadar çok kez rotamý deðiþtirdim
Sigara dumanýnda çok kez limana hüzünle baktým
Ve kaç kez kaðýtlardan gemi yapýp
Denize býraktým ,rotam neresi diye ona baktým.
Ve kaç kez güneþ’in doðuþuna yakýn ülkeye gittim
Kanarsam mavi
Nefes alsam ateþ oluyorum
Dualarýmda adýn oldu hep.
Ülkelerin sýnýr boylarýna çekilen teller gibi
Uzadý sensizliðim
Ve yok oldu sana kurduðum devrik cümlelerim..
Ýþgal edilmiþ ülkeler gibiyim,
Silah zoruyla vuruluyor hayallerim
Ve seni her andýðýmda mayýn tarlasýndan geçiyorum
vatansýz kaldým
dudaklarýmda ismin parçalanýyor
boþluklarý dolduramayan taþlar gibiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.