Hissetmeyen nefesim!

Sanki daraltan

Bir boþluðun kadrindeyim,

Dost nefesleri hissederim,

Ama muhabbeti bilmeyen fakirim!



Düþünmeyi özlerim,

Bilgisizliðimle bir acz içindeyim,

Muhabbeti haz ne çok öncelerim,

Evet, dostluða ben çok hasretim!



Kalbi duyuþlardan,

Ruhi algýlamalardan çok nasipsizim,

Günümü gün eder, avare bir þekilde

Ve lafazanlýkla kelam eder gezerim!



Bir mezarda,

Dahi hazanda hissetmeyen nefesim

Heves uðruna varlýðýný hasreden eden

Hesapsýz acizim, ömrün kalanýnda halsizim…





Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: