İNSAN MÜSVEDDESİ

Ýnsan müsveddesi varmýþ,solumda,saðýmda.
Oysa ben onlarý kendime,hep dost bilmiþim.
Þerbet sanýrdým,zehir varmýþ bardaðýmda.
Sahteler yüzünden,nice gerçek dost silmiþim.

Anladým,boþa geçirmiþim gençlik çaðýmý.
Lâyýk olmayaný sevdaya,lâyýk bilmiþim.
Doldurmuþum,çayýr çimenle gönül baðýmý.
Seviyor sandýðýma meðer,hep elmiþim.

Görmedim bir taþýný,güven dað olsa da.
Yaþadýklarýmla,gerçek dostu kabirde bilmiþim.
Yalnýzlýk ölümdür,ruhla beden sað olsa da.
Sanki bu dünyada yaþayan,ben deðilmiþim.

Mustafa EROL
Manavgat/Antalya


Sosyal Medyada Paylaşın: