BÝZÝM adýmýz yeterdi Bizi görenler imrenirdi onlarda bizim gibi severdi ama simdi nerde sevgi nerede sevgili
seninle sabahladýgýz gündü ne þeyler ne güzellikler sundu ama gece bize hep sondu simdi nerde nerede
bakardýk ya göz göze akardýkya gönüllere baslardýk dertlesmeye yakardýk içerdik ya bir yerde
ben býraktým o býrakmadý sen býrakmadýn oda býkmadý cektýk cektým içimize ama ne kaldý gerýye nerde nerede simdý
vakit gece yarýsýydý cýktýk balkona olmadý indik meydana bakýndýk saga sola yoklar nerdeler neredeler????????? soguktu dýsarýsý yanýyordu içimiz ýsýtýyordu bizi
sonlar geldý artýk bana yasamým son sansým son belký kaldýgým bugun son aldýgým su nefes son gýdýsým son sende olan nerede nerde
gýden gýttý ama bendý ey sevgýlým canýmýn yarýsý özlemýn nerde nerede hersey yerlý yerýnde
ben sevdýmý sevmedým sevmedýmý yermedým kaldýmý hep sildým sorma bana simdi nerde nerde dýyee
melek nergiz Sosyal Medyada Paylaşın:
manolya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.