Güz yaðmuru damlasýnda yýkanmýþ ki güneþ yine Çiy tanelerinden yansýyan ýþýk vurdu gözlerime Gecikmiþ bir merhabayla çýktýn karþýma bir gün Tüm gülleri sana vermek istedim iþte o gün Tuttun yüreðimden sýmsýcak nefesinle; heyhat Çýkardýn beni kör kuyulardan Yusuf’a inat Kerem gibi bütün benliðimle teslim olmuþken sana Korku duvarlarý örülmüþ aklýnla yüreðin arasýna
Yine aklýnla düþün lakin yüreðinle yaþa sen Önemsenecek hiçbir þey yok bu dünyada bir bilsen Her temiz þey sonunda kirleniyor yaðmura raðmen Her vedaya bir isyandýr ayrýlýða boyun eðmen Çaresizliðin sesi aðlamak, gidenin bittiyse gönlünde aþký Saklanma, kabarmýþ endiþelerin arkasýna bitsin bu baský
Ne zaman sana seslensem terliyorum heyecandan Hala karanlýk hücre oluyor ürkekliðin bir yandan Ýkilemler içinde çýrpýnýp duruyor yüreðim biçare Ve ben sýkýntýdayým kendi sesimi dinlemekten; ne çare Yazdýðým þiirler anlamsýzlaþýyor, caným sýkýlýyor Herkesin sýðdýðý evler dev gibi karþýma dikiliyor Kendimi aþk dilencisi sanýyorum kapýndaki sancýyým Ve lütfedip verdiðin her damla sevgiye duacýyým
Yüreðimde bitimsiz sevdanla pencerende nöbetteyim Ne kadar sürecek bu bekleyiþ bilinmez, önümüz kýþ Fýrtýnalar baþlayacak yaðmur sonrasý kar yaðacak Sinemde kor yanarken üþüyeceðim saçaðýnda sürekli O zaman açsan da pencereni bir anlamý yok Aþktan deðil merhametten bu davet yufka yürekli
04.11.2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.