daha dün sana emanet etmiþtim
hani karþýna gülerek geldim
hiç düþünmeden hergün yeni bir ben verdim
o sýrlý dünyana nasýl da sana güvendim
sen benimdin
en güzel yerindeydin evimin
her seferinde beni yansýtýrdýn en gerçeðinden
hatta en dürüst sendin
saklayamazdým ki vururdun yüzüme
hüznümü de neþemi de
saatlerce dalardým karþýnda
bana beni yansýtýþýnla
bazen en güzeldim karþýmda bana bakýþýnla
bazen çökmüþ hüzün seli
savururdum saçlarýmý
bazen rengarenk bir dünyaydým
ya da dupduru
sade alýmlý veya soylu
karþýnda bulduðum huzuru unuttun mu
her çeþidinden bir ben emanet ettim sana
þimdi biraz kaybolmuþ
biraz da bende deðilim
az buçuk da hüzünlü
sana verdiðim her beni deðil
bari dün emanet ettiðimi ver bana
hani düþünmeden saçmýþtým ya mutluluðumu
güvenip de sana
yapma bee
sende mi riyakâr çýktýn
zaten emanet ettiðim yerde kalbimi bulamadým
hiç deðilse sen acý bana
güleninden bir ben yolla bu yana
zor bir þey mi istedim
sýrdaþým AYNA...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.