Bu oda benim odam Halime Burada geçti çocukluðum. Ýçinde her zaman ben varým.
Böyle küçük olmasýna bakma, Neler sýðdýrmazdým ki geceleri? En uzun Hint masallarýný yaþar, Büyük rüyalar görürdüm önceleri. Bir köþede dururdu oyuncaklarým.
Zaman çabuk geçiyor Halime Bilsek de bilmesek de. Tüm kaygýlarýmýz ekmek üstüne; Yüreðimiz çarpar ekmekte. Bazen dinden imandan çýkarým..
Ellerim çabuk büyüdü ellerim, Hiç bir þey yapamazsam Halime Oturur ellerime bakarým.