Işığın Söndüğü An
Sýramý beklerken alaca þafaðý seyrederdim yaþlý gözlerle
Geçirmek için ipi boynuma, salyalarý dökülürdü aðýzlarýndan
Gaflet anýnda yakalanmýþým, ölümün pençesine
Yorgun bedenimi taþýyabilir mi daraðacý
Öylece, sessiz ve karanlýk bir avluda
Sahte gülüþlerini görmeden aç kurtlarýn haykýrýþlarýný
Yarýný görmeden, sesini duymada sis perdesi inecek gözlerime
Güneþ ne güzel doðacak pencerenden
Sýmsýcak buðusuyla kahvemi yudumlamak olmayacak
Isýtýrken bedenimi güneþlü bir sabah
Sessizce çýkýp geldiler, gösterinin parçasý yapmak için
Hüzünleri sererken yaþamýn üstüne
Ölüm ansýzýn yakaldý sorgusuz, sualsiz
Kolay olurdu sen olmasan geride
Biliyorum kýzýyorsun bana,
Elimden gelen olmadý soluksuz kalmamak içi
Terkeder miydim, ben sende yaþamý seçmedim mi
Ne olur kýzma bana, yaþam senle anlamlý güzel
Son bir ses olsaydýn koþarak giderdim ölüme...
baran .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.