Dilimden hiç düþmüyor, kaybolan kedimden söz ediyorum,
Sanki gurbete gitti, orada çalýþýp çabalýyor, para biriktiriyor,
Aylar geçti gelmedi, görünen o ki yýllar sonra da gelmeyecek,
Yaþlý kalbim onun üzüntüsünden giderek daha küçülecek…
Bana öyle tatlý bakýyordu ki, kedim gerçekten soyluydu,
O gittikten sonra duygularým sindi, hayatý daha iyi anladým,
Þimdi sokakta kendisini soylu zanneden bir köpek kaldý,
Bir de onunla hýrlaþan meczup kedi, bunlarý yazmýþtým…
Onlar hakkýnda yazmak kolay, savunma politikalarý yok,
Kolayýna kaçýyorum galiba, hep hayvanlarý anlatýyorum,
Madem aklýma geldi, o halde adaletin gereðini yapacaðým,
Anýnda görüntü diyeceðim ve konuyu deðiþtireceðim…
Günlerden bir gündü, üst kattaki komþuma gitmiþtim,
Laf lafý açtý, konuþtukça konuþtuk, söz sýrasý bana geldi,
Daðarcýðýmda kedim vardý sadece, ben de ondan söz ettim,
Ne kadar kýskanç bir kadýnmýþ, doðrusu çok ayýpladým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.