Köylü dedin, küçümsedin
Onun emeðini yedin
O tarlada sýcakta
Çapa yapýp terlerken
Sen denizde havuzda
Rahat edip serinledin
Hangi yoldan kazandýn
Hiç de sorgulamadýn
Yan gelip yattýn
Sen keyfine baktýn
Helal haram demedin
El verdi sende yedin
Bir de hiç utanmadan
Köylü deyip
Gülüp geçtin
Oysa sen defalarca
Kentin þamarýný yedin
Neydi yanýltan seni
Arsýz olan yüzün mü
Yoksa.......
Köylü olan özün’mü...!
Güler Öz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.