Sonsuzluða uzanan bir el, Belki yalnýzlýða. Yýllara meydan okurcasýna, Serpilen çýnar gibi. Kaderin dolambaçlý yollarýnda, Karýnca misali. Bir menzil, Ne fersah, Ne arþýn, Ta sonsuzluða uzanan, Belki yalnýzlýða, Bir el…
Bir gül; Zamana meydan okursa, Ýnanýr mýsýn solmayacak. Yemyeþil bir dal üzerinde, Kýpkýrmýzý bir gül. Ateþ desem deðil, Sitem desem deðil, Sevda desem deðil. Ta sonsuzluða açýlan, Belki yalnýzlýða, Bir gül…
Ýbrahim AKDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
halidi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.