AY IŞIĞI İÇİYORUM YETİM KADEHLERDEN

Bir ÝSTANBUL akþamýna sis gibi çöktü hüznüm

Bakýþlarým gözlerimde suskun bu gece
Yüreðimde o amansýz hasretin aklýmda sen
Bu kent ýssýzlaþtý gözlerimin suskunluðundan

Güle kesildi seni beklediðim bahçenin yolu
Boþ kalan ellerim günahsýz yaðmur aðacý
Buðday tenine aktý gözlerim bu gece gizlice

Gemiler kalktý limandan alýþkanlýktan
Demir atmýþ bir ben kaldým salaþ akþamlara
Hüzünle bekleþir dilimdeki þiirler kuytu köþede
Karanlýk akþamlar aðýrlayacak beni amansýz hasretinle

Tepeden öpmeye baþlar birazdan yaðmur sokak lambalarýný
Göz bebeklerimden süzülürsün geçerek
Resmin geçer yüreðimin içinden ýslak
Varsýn aðlatsýn hatýralarýn beni bu gece
Sevmek düþsün payýma kadife tenli akþamdan

Ay ýþýðý diz kýrdý su yandý ateþ soyundu bu gece
Kadeh sesleri yükseldi tanýmadýðým pencerelerden
Her kadeh bir dudak buldu aþký içti sevgiliden
Ben sessiz ay ýþýðý içiyorum yetim kalan kadehlerden



3.11.2008
SOKAK ÞAÝRÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: