öz
ÇOCUKLUĞUMU MU ÖZLÜYORUM NE !!
bir çocuktum sadece gülmeye doyamayan
aðlamalarým bitecek diye bakýlan gereksizlik
umut vardý anlamýný bilmesemde yaþadýðým
geçen geceler aldý onu elimden
günýþýmalarý mutluluðun yansýmalarýydý en sahicisinden
kahvaltý sofrasýndaki azýcýk salamdý o
kendimi deðerli hissettiren tv karþýsý sofralar
çizgi filmlerin hayali büyüsü ,þaþýrtmaya yeterdi beni
korkularým vardý ya annem kýzarsa
babamdan bi çikolota parasý koparmanýn yollarý aranýrdý
bir topun peinden koþmak bu kadar da saçma gelmezdi o zamanlar
geçen geceler aldý onu elimden
ödevlerim vardý keyfimden yapmayý unuttuðum
bir de elektrikler kesikti yalaným hali hazýrda
ben mutlu deðil çok mutluydum o zamanlar
kavga etmenni de bi adabý bi samimiyeti vardý
zaman zaman düþer içime o günlerden bir ses
delirmekse gereði yapta gel buralara
boþver bu kahpe dünyayý kaygýlý bir büyük olucaðýna
deli bi çocuk ol öyle yaþa herkese gülüp onlarla eðlenerek..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.