BEKLEME

Sonu görünmüyor gittiðim yolun,
Ümitlenip döner diye bekleme.
Baðýnda kurusa açýlan gülün,
Garip bülbül konar diye bekleme.

Hayatýn karmaþýk sanki kördüðüm,
Diken çýktý, gül sanýp da derdiðim.
Kabuk tutmuþ bu sineme yardýðýn,
Yaralarým kanar diye bekleme.

Sen salladýn yapýmdaki her taþý,
Bana düþman ettin dostu, kardeþi,
Ýçimdeki volkan olmuþ ateþi,
Bir buz gibi donar diye bekleme.

Geçiyor Ahmet’ in ömrü geçiyor,
Her dostum diyene derdin açýyor.
Havalanmýþ gönül kuþu uçuyor,
Piþman olup, iner diye bekleme.

Sosyal Medyada Paylaşın: