Bu sabah kahvaltým bitmeden bilgisayarýma yöneldim,
Sanki þiirim gelmiþti, yahut da ben öyle sandým,
Yeniden anladým ki teknoloji dediðimiz çaðýn düþmaný,
Ben zorladým, o inatlaþtý, sonuçta bilgisayarým açýlmadý…
Eskiden olsa böyle mi yapardýk, boþlukta kaldým sanki!
Bir kalem, yanýnda kaðýt parçasý olsa bana yeterdi,
Þiirlerimi de yazardým oraya, aþklarýmý da, sevdamý da,
Kalem bile olmayabilirdi, bir parça kömür de yeterdi…
Neyse…, bugüne dönelim, galiba bilgisayarým açýldý,
Þiirim de vefalý, küsmemiþ bana, yeniden dönüp geldi,
O gýdýkladý ben týrtýkladým sonuçta ortaya bu þiir çýktý,
Þakasý yok bu iþin, galiba sýký adýmlarla ilerliyorum…
Deminden beri burada uðraþýyorum, þimdi yoruldum,
Siz devam edin, ben de gidip kendime bir çay alayým,
Ben çayýmý höpürdeteyim, siz ilham alýn, þiirler yazýn,
Yahut siz höpürdetin…, neyse sýkýldým, hoþça kalýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.