Bu Şiirden Gitme
Bu Þiirden Gitme
Kuþlar iyi haberleri uçurmuyorlar bu mevsimde
Yalnýzlýða sarýnýyor üþümüþ diyar insanlarý
Benim sana yazdýðým þiirler dýþýnda içimi ýsýtacak
Ne bir örtüm var ne de ateþim
Bak gökler beyazý býrakýyor yollarýna
Bense sensizim
Bu þiirden gitme
Anlatamayacak hüznümü
Sen gidersen kimse bilmeyecek
Bu yasak öyküyü
Hem sen her þiirime ihanet etmiþken
Heba edilmiþ topraklarýn tozlu efkarlarýna
Beni terketme
Kirletme içimde temize çektiklerimi
Bu þiirden gitme
Vadedilen cansýz saadet uðruna
Feda etme sana uzanan elimi
Evet yazdýðým her þiirden uzaktasýn
Seni koynunda uyutan þehre hýncým var
Bir çýðlýk göndersem duymayacaksýn
Bu kadar uzaksýn böyle yakýnken
Mesafen azdan az ve çoktan öte
Aþkýný kalemime sarmalamýþken
Yaralý figanlar ekip yüzüne
Bu þiirden gitme
Sana ait sözlerime kucak aç
Tamam sökecekler seni içimden
Kaný mý akýt ki kurban desinler
Kar yaðar donar þehrim
Kirletir bulutlarýný
Yaramaz bir çocuk gibidir
Bozulur elinde mevsimler
Sende ben bunlarý yokettim iþte
Tekrar katlolsun diye bu ayazlar
Sen kal
Bu þiirden gitme
04.10.2006
Abdülkadir Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdülkadir Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.