Hayatin en álasini yasarim
Resimler anlatir beni ancak.
Bilegimin emegi gecmistir üstünden,
Yaptiysam ve yaþýyorsam aský, herkesten uzak onunla
zifiri karanlýklar icinde
Hayat nefesim olmuþsa
Yasamayý ögrenmiþsem ve sevmiþsem;
Bundan kime ne?
Cünkü ilk defa yasadigimi anliyorum
Canim yanacaksa özlemden
Gebereceksem yoklugunda,
Hasretinden cayýr cayýr yanacaksam;
Bunun en álasýný yasamalýyým!
Askin en güzelini, acýnýn en kavuranýný
Göz yasýn en durmazýný
Ask ile gün be gün eriyip, yavas yavas tükenisimi hissetmek istiyorsam;
Kime ne ? kim engel olabilir ? Kim tutabilirki beni ?
Acýnýn en álasný yasamalýyým ! seninle.
O zaman kosulsuz, karsiliksiz sevmenin ne demek oldugunu görecksiniz !
Siz evet siz ! namus diye dimdik duran....namussuzlar.
Size ne ben sevmissem!
Sevmenin en álasini yasadiysam; size ne ?
Cicekli Gül bahcelerini arsizca kapip, Gülleri boyunlarindan kesen dikenlerini geride birakan vicdansizlar;
Sizin arta kalanlarla ellerimle aklinizin alamadigi en güzel resimleri cizerim ben
Arkanizi dönüp bakmayacaginizi bildigim icin en álasini yaparim....size neee!
Siz sevenlerden kopardiginiz parcalarla oynayin kokusuncaya kadar;
dolandirin insafsizca dilinizde;
cigneyin sakiz gibi agizinizda, sonra tadi kalmadiginda tükürün atin...
Ben sizin tükürülmüs bitkin kullanilmaz arta kalanlarinizla en álasindan ASki yasatirim, sizin ruhunuz bile duymaz.
Resimler beni anlatir
Ben hayatin en álasini yasarim
Bundan kime neeeeeee !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.