GERÇEĞE DÖNSE.

Geldim vatanýma, güllük gülüstan,
Kardeþçe yaþýyor, mutlu her insan,
Hiç eser kalmamýþ, kavgadan hýrdan,
Dedim ki insaným ,özüne dönmüþ.

Tünelden, Taksime, biraz yürüdüm,
Ne tinerci, ne de, dilenci gördüm
Huzuru yasadým ,zevkini sürdüm,
Dedim ki insanim, ne kadar hürmüþ.

Aþýklar el, ele, gezip tozuyor,
Hiç kimse, kimseye ,çamur atmýyor,
Yetimin hakkýný ,çalýp çýrpmýyor,
Dedim ki insanim,gerçeði görmüþ.

Gecenin tadýný , çýkarýyorken,
Bu güzel rüyama, inanýyorken,
Sabahýn dördünde, uyandým birden,
Üþüdüm, yorganým, üstümden düþmüþ.
Atilla Taþar

Sosyal Medyada Paylaşın: