ANAMA
Bu þiiri sana yazýyorum
Acýlarýný gömerken þafakla birlikte
Doðan güneþle sarýlýrdýn
Körpecik bedenimize
Sende gülerdi aðlayan gözlerimiz
Týrnaðýnla kazardýn anaç topraðý
Aç karnýmýzý sen doyururdun Anne
Geceleri uyumaz uykularýný bölerdin
Sütün bol olsun diye acý soðaný yerdin
Bizi emzirir beslerdin Anne
Yýllarýn yorgunluðu
Haps olmuþ üzerine
Beyazlaþmýþ saçlarýn
Dalýp dalýp gidersin
Beklediðinmi var kimi ararsýn Anne
Vurgunum hasretine içim öyle sýzlýyor
Söylediðin niniler, kulaðýmda çýnlýyor.
Hasta olmuþ bedenin
Hergün yolmu gözlüyor
Gelmeyenmi var!
Aðlýyormusun Anne.
Anlatýrdýn ya!
Güneþe serermiþsin bize olan sevgini.
Yüreðini parçalar,bizi korurdun Anne.
Ýçine kazýmýþtýn dokuz parça canýný
Her birine ayrý bakardýn Anne.
Anlatamam seni dizelerimle,
Azgelir sayfalar yetmez mürekkep
Çok yorulmuþsun,benzinmi solmuþ
Sana minettarým özümsün ANNE.
Þair engin böyle tutuldu kaldý
Titredi kalemi,yaþlý gözleri
Sürekli baktýðý üç fotoðrafý
Her birine seni sakladý ANNE.
ENGÝN YILMAZ
dünyadaki bütün annelere armaðan olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.