telaþýn dipsiz kuyusuna düþmüþ kalpten medet ummak benimkisi ölülerim birikti aðlayamýyorum öfke deyin siz ben hüzün diyeceðim süzülüyor damarlarýmdan astýmlý bir asabiyet kastediyor nefesime yaþayacak yer bulamýyorum, uzanacak bir kabirde
güzel anýlarý çaðýrýyorum serbest çaðrýþýmlarla hep terk ediliþlerim hep yalnýzlýklarým geliyor kim kesiyor mutlu hatýralarýn yolunu yaþama sevincimi katleden eden kim söyleyin
garip bir ihtiyar mesken tuttu yüreðimi yok gibi gideceði gözlerim ayrý telden çalýyor ne aðlamaklý ne gülmekli yalnýzlýk desem adýna tüm bunlarýn ayýp olacak dostlarýma
asabiyim zaten ettiðim yeter hayli zamandýr bir kavga etmediðim kelebekler birde güller kaldý o da mevsimden olsa gerek her yer sarý yapraklarla kaplý
yoksun iþte ondan Sosyal Medyada Paylaşın:
fürade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.