NASİP DEĞİLMİŞ (ŞEHİDİME-AZİZ ŞEHİTLERE)
simray
NASİP DEĞİLMİŞ (ŞEHİDİME-AZİZ ŞEHİTLERE)
Yine bir ilkbahar günü, karlar yaðdý yüreklere
Hüzün indi topraða, hazýrlanýyor gelen misafire
Cennet sofralarý kurulacak bin bir çeþitten ibaret
Tatmak nasip deðilmiþ bu nimetten bizlere.
Sedasý hoþ, lütfu hoþ, düþünceler masumaneydi
Ýyilik deryasýndan akýtýrdý, her nebze sadeliði
Yüzündeki tebessüm kalpleri eritmeye deðer
Görmek nasip olmadý, yetiþmedi ki vaktin eceli.
Ansýzýn gittin ya, diller lal kesilip yerinde durdu
Saymayý unuttum, hicranýn ok gibi bedenimi vurdu
Geride kalanlara merhamet düþüyordu iþin özü buydu
Duana âmin demek nasip olmadý, yenildi ceylan yavru.
Ateþler sönecek orada emin ol, elinden tutanýn var
Seni yalnýz býrakmayacak, dost bildiklerin var
Mahþerde, o alnýndaki nurundan tanýyacaklarýn
Katýlmak nasip olmadý naaþýna, ama vefan var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.