Bu sabah da hep olduðu gibi yine erkenden uyandým,
Elim otomatikte her zaman, televizyonumu da açtým,
Akþamdan kalan kanal neyse o hemen baþlýyor bizde,
Benim için fark etmez, pencereye gidip sosisleri attým….
Sabahlarý dýþ temaþa etmek için fazla durmam orada,
Uyku mahmurluðu bir yana mide gurultusu iki yana,
Belki fark etmiþsinizdir, çok yan vardýr tarafýmda,
Temaþa demiþtim demin ama bu daha baþka temaþa…
Bence lafý fazla uzatmadan dönüp yine gelelim bana,
Her zamanki yerimdeyim, televizyonum da karþýmda,
Bu sefer farklý, orada okunan Kur’an, mealiyle birlikte,
Burada oturan da ben, hüzünlü göz yaþlarýmla birlikte…
Bence insan her gün Kuran okumalý, yahut dinlemeli,
Bizi bize anlatan en doðru ifadeler orada yazýlý, bilmeli!
Kainat diyelim, varlýk diyelim, sonunda insan diyelim,
Gerçek var olma hikayesini de Kur’an’dan öðrenelim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.