kardelenim avuçlarımda...

bir çiçek açar bana özel
yurdumun daðlarýnda
kardelen kokulu
dertlerinde solgun bakýþlarý
yalnýzlýðýn sancýlarýnda
karlar düþer yapraklarýna
beyazýmsý gelinlik giydirilir
ölümün koynuna düþerken
son nefes
son bakýþ
son gülüþ
derken hayata...

ela gözlerinde
yeþilimsi gülücükler
umutlarýn tükendiði an
bir el uzanýr uzaklardan
okþanasý dallarýnda
baharýn taze baþlangýcý
güneþ doðarken tepelerden
þafak kýzýl kýzýl
ülkemin ufuklarýnda
ben gülümserim
unutulan yalnýzlýklara
kardelenim avuçlarýmda sýmsýcak!..

memeleket türküleri dudaklarýmda
özgür sevdanýn kollarý
nasýl sararsa beni
iþte öyle mutluyum yarýnlarý düþleyerek
ne olur
yýllarýn acý hatýralarýnda
ezilmiþliðin utançlýðý kalmasýn
bak ben geldim
kapýnda
bir demet lalelerimle
sana kucak açarým
turuncu renklerimle sararým
seni... kardelenim...










Sosyal Medyada Paylaşın: