ölüleri ölüler anlar

laf dönüp dolaþýp ölüme geliyor
ölümün tüm köprüleri arkada býrakýþýna
ve tüm toplanan insanlarýn ayný þeyden
baþlayarak birbirlerinden kopuþuna

laf dönüp dolaþýp ölüme geliyor
yaðmur bilekleri döverken
kesik camlarýn kýrmýzý olmasýný beklerken
ve kýzlarýn bir eylül gecesini hatýrlatan
þarkýsý baþlamadan hemen önce güzel bir
bar duvarýnýn önünde oturmuþ sohbet eden iki
delikanlýnýn son sözlerini söylediklerini bilmeden

aç bir cazibe taþýyor hayatýn
alt tarafý hayat, alt tarafý þiir
býrak bazý sözleri aðzýndan
býrak ki güzel ol

laf dönüp dolaþýp aþka geliyor
inanmýyoruz kan baðýna
meleklerin bildiklerini bilmiyoruz
onlar bizim bildiklerimizi bilmiyorlar
o zaman günah baþlýyor
o zaman kötü bir an kalýyor
çektirdiðimiz tüm fotoðraflarda

aç bir gezegen taþýyor herkes kafasýnda
gökyüzü insan için fazla
insan kendi için az kalýyor
bunu þair biliyor da
tanrý bilmiyor
devrim uzun lafýn kýsasý
kýsaslar düþüncenin uçkurunu çözüyor
hüzün gökyüzünde asýlý kalýyor
hesap konuyla alakasý olmayan
bir peygambere kalýyor

laf dönüp dolaþýp hürriyete geliyor
parklar bahçeler memleketinde kedere
ancak ölüleri ölüler anlar
fýþkýrýr gövdesinden kan atlasýnýn
bize sivil anlatýr,
bizi birbirimize göre yapar

laf dönüp dolaþýp sana geliyor
senin telafi ettiðin tüm zamanlara
bakýþýndaki haritaya düþmekse düþmektir
mahremindeki daða çýkmaksa çýkmaktýr,
gibi doðuyu doðurmuþ tabiatýnla
mazeret istiyorsun benden
yapma, beni de anlamayýver

lütfen, inceliðini koru
kýnýndaki bedenini çek insanlara doðru!










Sosyal Medyada Paylaşın: