Soðuk taþ kaldýrýmda Boylu boyunca, Uzanmýþ yatýyor bir insan, Bir insan diyorum, bir insan! Sanki bir hayvan, Sanki bir çuval, Sanki bir çöp yýðýný.
Geçenler insan, Geçenler de sanki bir insan (!) Öyle ilgisiz, Öyle duyarsýz, Ve merhametsiz. Ýðrenerek bakýyor, yüzünü buruþturup. Duygusuzca mýrýldanýyor: ’Tinerci, kafayý bulmuþ.’ Sormuyor ’neden? ’ Sormuyor ’niçin? ’ Sormuyor ki ’kim? ’
Yanýyor içim, içim yanýyor. Bir ses geliyor derinden:’açým.’ Kara bir çuval, Kýpýrdayan çöp, Yaralý bir hayvan gibi kývrýlmýþ Bir delikanlý. Kirli yüzünde aralý kýzarmýþ gözler, Ýnleyerek dökülen çâresiz sözler. Acýktýkça yemiþ týrnaklarýný, Siper etmiþ gözüne kirli parmaklarýný.
Kapayýn kulaklarýnýzý ki, Duymayýn sessiz çýðlýklarýný, Kapayýn gözlerinizi, Görmeyin çâresizliðini. Hattâ itin ayaðýnýzla, yolunuzu týkamasýn. Ya da çaðýrýn çöp arabasýný, Telefon edin belediyeye, Göz zevkiniz bozulmasýn.
Ah! Aðlarsa analar aðlar, Anasý yok ki aðlasýn.
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
halenur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.