alınan, verilen her nefes yaşamak mıdır

yüzünde ki sis yüreðimin karanlýðý oldu
yönünü bilmediðim rüzgarlar savuruyor sabahýmý
senden yana hüznüme yaðdý yaðmur,
soluksuz kaldý …….aþk

acemiyim ben…
yeni doðmuþ bir bebek gibi
bilmediklerim o kadar çok ki…

öðretir misin nasýl doðar güneþ
gün kaç saattir
gece hangi ay ýþýðýnda yýkar acýlarý
konuþurken insan hangi sözdür ilk olan
uykulu gözlerim hangi anda kapanmalýdýr aydýnlýðýna
kaç adým da sen olunur

dilim hangi sözcüðe dönmez senin dilinde
yarým kalýr mý öðrenmeye calýþtýðým sarký
en zor öðrenilen yaþamak mýdýr
öðretir misin

nasýl katlanýr insan yok olan merhabanýn
dayanýlmaz yoksulluðuna
birden kaybettim tüm sözcüklerimi
nerde aranýr
hangi ýþýk aydýnlatýr sis çökmüþ sabahlarý

insan dayanabilir mi hep karanlýkta yaþamaya
yol olan yordam olan yoksa önünde
alýnan, verilen her nefes yaþamak mýdýr
susuz ,çorak topraklar gibi bir yürekle…

Ayþe

30 temmuz 2008



Sosyal Medyada Paylaşın: