ÇİLELİ GİDİŞ

Çileli gidiþ

Zoraki gitmiþtim sensiz sessiz
Gözlerimi asmýþtým zeytin dalýna
Sabahtý, güneþ bile ortalýkta yoktu
Üþüyordum gözlerim nemli bakýyordu
Uyanmamýþtýn gidiþime.
Vapur düdüðünü çalýyordu
Acý da olsa aðýr adýmlarla gidiyordum
Sevgimi yollara sererek
Sabahýn ýþýklarý çiðniyordu kalbimi acýtýyordu
Sol yanýmda sen vardýn býrakamadým seni
Titreþen bir yaprakta nasýl tutunur çið tanesi
Ben de seni yüreðimin üstünde tutuyordum
Sevgin deðil sessizliðindir beni kahreden
Zeytin dalýna astýðým gözlerim mi, bir tek seni bekleyen?
Yüreðimi býrak seni özleyen ruhumdur
Sabah rüzgarý inadýna fýrtýnalarý doldurmuþ eteðine esiyor
Arkamdan sanki gitme der gibi sýrtýma esiyor üþüyorum
Rýhtým ýslanmýþ týpký senin için aðlayan gözlerim gibi
Düz yoldayým sandýðýmda bile hep yokuþ çýkmýþým
Þimdi sabah yeli ile savrulan sevgimin peþinde
Yorgun adýmla ilerliyorum
Keþke diyorum
Ela gözlerin yüreðimin durgun sularýnda yüzse
Týpký küçük ürkek bir serçe kuþu edasýyla
Yolun sonunda ölüm olsa da
Sensiz ölmeye yüreðim el vermez
Ýþte son kez yokluðun düþtü avuclarýma
Takvim yapraðý kaldý dünkü tarihde
Ýþte artýk son kez adýmladým yokluðunu
Sabahlarý sensiz uyanmak
Ölümün soðuk kucaðýnda uyanmak gibi
Ne yazýk ki...

Gurbet meleði
Sosyal Medyada Paylaşın: