HÜZÜNLER ÇİÇEKLENDİ YOKLUĞUNDA

Yalnýzlýðýmda kaldým bir an,
Sarýldým yokluðunda,
Senden geriye kalan bir resme,
Ucu yanmýþ, siyah beyaz,
Hüzün kokusu sinmiþ üzerine,
Mevsimlerden yaz,
Bir üþümek var içimde,
Kar kýyamet ruhum, içim ayaz,
Hüzün tohumlarý ektin yüreðime,

Bir gül düþtü,
Suyun ateþinin yüzüne,
Saçlarý dalgalandý,
Mavi maviydi gözleri,
Her yerde çiçekler açtý,
Kýrmýzýydý hepsi ihanet gibi,
Ortasýnda aþk beyazdý,
Saftý, kirlenmemiþti,
Yokluðunda onlarý izledim,
Yaðmurlar ýslattý beni,
Nereden ýslatýyor gözlerin,
Suluyorsun yine hüzün çiçeðini,
Tükenmiyor yine sevgin,
Bir tek ben anlarým seni,
Rüzgâr kokusunu getirdi hasretin,
Üzerime düþtü hüzün çiçekleri,
Ben sensizliðimde ezildim.
Sen ölümlere sürüklerken kendini,
Þehir þehir seni aradý gözlerim.

Þimdi neredesin?
Þuh kahkahalarýný atýyorsun,
Seviþiyorsun belki de,
Ýsmini bilmediðin bir þehir,
Ateþe verdiðin bir bedende,
Boþ ver içtiðim hep zehir,
Aþk denilen kadehten,
Caným acýyor akþamlarý,
Sen kendine ihanet ederken,
Sorma sakýn bu aþýðý,
Sen deðil miydin öldüren?
Caným acýyor biliyor musun?
Gece yanarken çýðlýk çýðlýða,
Üþüyorum, ayazlarýndayým,
Nasýl kýydýlar bulunmaz aþkýna,
Yokluðunun en son noktasýndayým,
Hüzünler çiçeklendi yokluðunda.

BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın: